Վտակը ժայռից ներքև է թռչում,

Թափ առած ընկնում քարերի գլխին,

Զարկում ավազին, շաչում է, ճչում,

Ճչում անհանգիստ, փրփուրը բերնին։

Ինչպես ծերունին, ձայնով պառաված,

Ձայնակցում է ժիր թոռնիկի երգին,

Այնպես է ծերուկ անտառը կամաց

Արձագանք տալիս ջրի աղմուկին։

Այնինչ բնության զվարթ համերգի

Ունկնդիրն անխոս, հավիտենական,

Ժայռը մտախոհ՝ իր մռայլ մըտքի

Ետևից ընկած՝ լսում է նրան։

1. Բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր անծանոթ բառերը, տեղադրի՛ր բլոգումդ։
   մտախոհ-Մտածմունքների մեջ սուզված
   հավիտենական-հավերժական
   շաչում է- սուլոցի նման սուր ձայն հանե
   Վտակ-ջրի բնական բարակ հոսանք։
2. Քո կարծիքով ինչո՞ւ է բանաստեղծությունը վերնագրված «Համերգ»։
   Որովհետև բանաստեղծության մեջ նկարագրված է բնության մեջ կատարվող ձայները։
3. Նկարի՛ր բանաստեղծությունը։
   
   
4. Հ․ Թումանյանի «Համերգ» բանաստեղծությունը շատ լավ անգի՛ր սովորիր։
5. Ի՞նչ համեմատություն կա բանաստեղծության մեջ։ Բնության ձայները երաժշտության հետ։
6. Ո՞վ է բնության այս գեղեցիկ համերգի հանդիսատեսը բանաստեղծության մեջ։ Ժայռը։
7. Ի՞նչ հատկանիշներով է բնութագրում հանդիսատես-ունկնդրին։
   Մտախոհ և մռայլ մտքով։